ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΝΩΝΑ
Δημοσιεύτηκε: Πέμ Φεβ 16, 2006 11:30 am
Ο Γιάννης Κοφινάς μας ενημερώνει:
"Άλλη μία πράξη καταστροφής ενός σπάνιου μνημείου της φύσης διαπράχθηκε πρόσφατα με την ολοκληρωτική συντριβή της «πόρτας» ενός επίγειου παράδεισου.
Στον ανατολικό Πάρνωνα η πρόσβαση προς το γραφικό χωριό Πλάτανο από τη βόρια πλευρά του περνάει από κλιμακωτό γκρεμό. Στην ένωση των δύο επιπέδων πέρασε η διαδρομή αυτή χωρίς να αλλοιώνει το τοπίο. Στη δεξιά πλευρά του δρόμου αυτού ορθωνόταν κάθετη μεγάλη ορθοπλαγιά, της οποίας είχε αποκοπεί τμήμα της βάσης της. Τις τελευταίες δεκαετίες και με την κατασκευή του δρόμου, μία μόνο φορά είχε αποκολληθεί ένα κομμάτι βράχου. Υπήρχαν κάποιες ρωγμές που δημιουργούσαν ανησυχία για τυχόν επόμενη αποκόλληση δύο βράχων και η λύση δόθηκε με ανατίναξη και ολοκληρωτική καταστροφή. Άλλες λύσεις όπως η απόσπαση των επικίνδυνων κομματιών ή η πρόσδεση προστατευτικού πλέγματος προφανώς απορρίφθηκαν.
Δημιουργήθηκαν αρκετά παρτέρια, αφού ανατινάχθηκαν αμέτρητα κυβικά πετρώματος που έφτασαν και στην κοίτη του ποταμού της Ζαρμπάνιτσας. Τεράστια σάρα πετρωμάτων σκέπασε όλη την πλαγιά. Πολλά μπάζα έμειναν από την ανάδοχο εταιρία εγκαταλελειμμένα για περισσότερο από δύο μήνες στο δρόμο, αποκόβοντας την πρόσβαση προς τον Πλάτανο και ταλαιπωρώντας τους λιγοστούς κατοίκους που μοχθούν εκεί σκληρά. Στην αριστερή πλευρά του δρόμου αυτού και από κάτω που είναι ο γκρεμός με τη σάρα συνεχίζει κλιμακωτά κάθετος φυσικός τοίχος μερικών χιλιομέτρων που περικλείει απίστευτες και μοναδικές ομορφιές στην αγκαλιά αυτή του Πάρνωνα. Ακριβώς κάτω από τον δρόμο και δίπλα στη σάρα τσακίζονται και τα νερά καταρράκτη που ωθεί τα νερά του στη Ζαρμπάνιτσα προς τον Πλάτανο. Από την επάνω μεριά του υπάρχουν τρεις ακόμη καταρράκτες διαφορετικών απορροών με τελευταία αυτή του περιβόητου «Λεπίδα».
Απέναντι από το σύστημα αυτό του απείρου κάλλους φυσικού τοίχου, με τις απορροές να τσακίζονται από αυτόν, ορθώνεται ο μεγαλύτερος και υψηλότερος ορεινός όγκος του φωτεινού βουνού του Πάρνωνα. Πάρνων, Πάρνηθα, Παρνασσός, βουνά που ονομάστηκαν από τους προγόνους μας παίρνοντας τη ρίζα «παρ, φαρ» που σημαίνει φως, όπως και φάρος, φανός, φακός, ή παρ-πυρ, πυρρά ή φαρ-φως-φωτιά.
Ψηλότερη κορυφή του Πάρνωνα το Κρόνιον, αγγίζει τα 1936 μέτρα, και είναι ονομασμένη από τον Κρόνο (Χρόνο) ο οποίος είναι από τους αρχαιότερους θεούς της Ελληνικής μυθολογίας. Ήταν ο νεώτερος από τους Τιτάνες, τους υιούς του Ουρανού και της Γαίας (κατά άλλο μύθο του Ωκεανού και της Τηθύος) και ο συνεχιστής της δημιουργίας του κόσμου, την οποία σταμάτησε ο πατέρας του.
Και όμως, καταφρονούνται οι σελίδες της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας μας και η κορυφή του Πάρνωνα είναι ευρέως γνωστή με το όνομα Τούρλα (τρούλος, στρογγυλός) από το πέρασμα των Σλαβικών φύλων. Λέγεται επίσης και Μαλεβός.
Η ανατολική του πλευρά του Πάρνωνα, όπως και στα περισσότερα βουνά μας είναι απότομη, έντονα ανάγλυφη με πολλές απορροές και πηγές. Σε αυτή την σπάνιας ομορφιάς και αγριάδας τοπίων πλαγιά χτίσθηκαν από τη λεβέντικη φυλή των Δωριέων τους Τσάκωνες τα πανέμορφα χωριά Σίταινα, Καστάνιτσα, Πραστός κλπ. Διαφύλαξαν μέχρι τις μέρες μας τις παραδόσεις, τα έθιμα, τους χορούς την δωρική ντοπιολαλιά τους, ένα σπάνιο πολιτισμό.
Αυτόν τον τόπο, με αυτήν την ιστορία, βρήκαν να στιγματίσουν οι σημερινοί νεοέλληνες…..διώχνοντας τις φοβίες τους….αρπάζοντας περισσότερα χρήματα….
Έτσι χάθηκε ένα μνημείο της φύσης που στεκόταν αγέρωχο κάτω από το Κρόνιο, σμιλεμένο από τις χιλιετηρίδες που πέρασαν. Θα απομείνει θρυμματισμένο και ξαπλωμένο για να θυμίζει στους ερχόμενους τι έκαναν οι βάρβαροι που πέρασαν από τον τόπο αυτό.
Η «πόρτα» αυτή σε έναν από τους επίγειους παράδεισους του πανέμορφου Πάρνωνα, ήταν μνημείο που προετοίμαζε όποιον έφθανε εκεί για το τι θα συνόδευε την ψυχή του στο διάβα αυτό που επέλεξε .
Πράγματι η περιοχή αυτή μας έχει αγγίξει την καρδιά και συχνά ερχόταν στις φυσιολατρικές μας αναζητήσεις. Στο εξής και να θέλουμε να προσεγγίσουμε την περιοχή από Σίταινα φτάνοντας στον Πλάτανο θα αντικρίζουμε το κακούργημα αυτό, απόρροια μιας ακόμη εγκληματικής ενέργεια σε βάρος της φύσης του ίδιου μας του οίκου.
Απόδειξη της αγάπης μας για τον τόπο αυτό η επαναφορά στο καλοκαιρινό πρόγραμμα του ΕΟΣ Αθηνών, με την αρχηγία του υπογράφοντος και μετά από αίτημα των μελών του Συνδέσμου, η διάσχιση από τη Σίταινα μέσω των φαραγγιών Λούλουγκα και Ζαρμπάνιτσας και κατάληξη στον Πλάτανο την Κυριακή 2 Ιουλίου 2006.
Δείτε τα σάϊτ www.gianniskofinas.com και του ορειβατικού συλλόγου Αρκάδων www.saoo.gr "
"Άλλη μία πράξη καταστροφής ενός σπάνιου μνημείου της φύσης διαπράχθηκε πρόσφατα με την ολοκληρωτική συντριβή της «πόρτας» ενός επίγειου παράδεισου.
Στον ανατολικό Πάρνωνα η πρόσβαση προς το γραφικό χωριό Πλάτανο από τη βόρια πλευρά του περνάει από κλιμακωτό γκρεμό. Στην ένωση των δύο επιπέδων πέρασε η διαδρομή αυτή χωρίς να αλλοιώνει το τοπίο. Στη δεξιά πλευρά του δρόμου αυτού ορθωνόταν κάθετη μεγάλη ορθοπλαγιά, της οποίας είχε αποκοπεί τμήμα της βάσης της. Τις τελευταίες δεκαετίες και με την κατασκευή του δρόμου, μία μόνο φορά είχε αποκολληθεί ένα κομμάτι βράχου. Υπήρχαν κάποιες ρωγμές που δημιουργούσαν ανησυχία για τυχόν επόμενη αποκόλληση δύο βράχων και η λύση δόθηκε με ανατίναξη και ολοκληρωτική καταστροφή. Άλλες λύσεις όπως η απόσπαση των επικίνδυνων κομματιών ή η πρόσδεση προστατευτικού πλέγματος προφανώς απορρίφθηκαν.
Δημιουργήθηκαν αρκετά παρτέρια, αφού ανατινάχθηκαν αμέτρητα κυβικά πετρώματος που έφτασαν και στην κοίτη του ποταμού της Ζαρμπάνιτσας. Τεράστια σάρα πετρωμάτων σκέπασε όλη την πλαγιά. Πολλά μπάζα έμειναν από την ανάδοχο εταιρία εγκαταλελειμμένα για περισσότερο από δύο μήνες στο δρόμο, αποκόβοντας την πρόσβαση προς τον Πλάτανο και ταλαιπωρώντας τους λιγοστούς κατοίκους που μοχθούν εκεί σκληρά. Στην αριστερή πλευρά του δρόμου αυτού και από κάτω που είναι ο γκρεμός με τη σάρα συνεχίζει κλιμακωτά κάθετος φυσικός τοίχος μερικών χιλιομέτρων που περικλείει απίστευτες και μοναδικές ομορφιές στην αγκαλιά αυτή του Πάρνωνα. Ακριβώς κάτω από τον δρόμο και δίπλα στη σάρα τσακίζονται και τα νερά καταρράκτη που ωθεί τα νερά του στη Ζαρμπάνιτσα προς τον Πλάτανο. Από την επάνω μεριά του υπάρχουν τρεις ακόμη καταρράκτες διαφορετικών απορροών με τελευταία αυτή του περιβόητου «Λεπίδα».
Απέναντι από το σύστημα αυτό του απείρου κάλλους φυσικού τοίχου, με τις απορροές να τσακίζονται από αυτόν, ορθώνεται ο μεγαλύτερος και υψηλότερος ορεινός όγκος του φωτεινού βουνού του Πάρνωνα. Πάρνων, Πάρνηθα, Παρνασσός, βουνά που ονομάστηκαν από τους προγόνους μας παίρνοντας τη ρίζα «παρ, φαρ» που σημαίνει φως, όπως και φάρος, φανός, φακός, ή παρ-πυρ, πυρρά ή φαρ-φως-φωτιά.
Ψηλότερη κορυφή του Πάρνωνα το Κρόνιον, αγγίζει τα 1936 μέτρα, και είναι ονομασμένη από τον Κρόνο (Χρόνο) ο οποίος είναι από τους αρχαιότερους θεούς της Ελληνικής μυθολογίας. Ήταν ο νεώτερος από τους Τιτάνες, τους υιούς του Ουρανού και της Γαίας (κατά άλλο μύθο του Ωκεανού και της Τηθύος) και ο συνεχιστής της δημιουργίας του κόσμου, την οποία σταμάτησε ο πατέρας του.
Και όμως, καταφρονούνται οι σελίδες της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας μας και η κορυφή του Πάρνωνα είναι ευρέως γνωστή με το όνομα Τούρλα (τρούλος, στρογγυλός) από το πέρασμα των Σλαβικών φύλων. Λέγεται επίσης και Μαλεβός.
Η ανατολική του πλευρά του Πάρνωνα, όπως και στα περισσότερα βουνά μας είναι απότομη, έντονα ανάγλυφη με πολλές απορροές και πηγές. Σε αυτή την σπάνιας ομορφιάς και αγριάδας τοπίων πλαγιά χτίσθηκαν από τη λεβέντικη φυλή των Δωριέων τους Τσάκωνες τα πανέμορφα χωριά Σίταινα, Καστάνιτσα, Πραστός κλπ. Διαφύλαξαν μέχρι τις μέρες μας τις παραδόσεις, τα έθιμα, τους χορούς την δωρική ντοπιολαλιά τους, ένα σπάνιο πολιτισμό.
Αυτόν τον τόπο, με αυτήν την ιστορία, βρήκαν να στιγματίσουν οι σημερινοί νεοέλληνες…..διώχνοντας τις φοβίες τους….αρπάζοντας περισσότερα χρήματα….
Έτσι χάθηκε ένα μνημείο της φύσης που στεκόταν αγέρωχο κάτω από το Κρόνιο, σμιλεμένο από τις χιλιετηρίδες που πέρασαν. Θα απομείνει θρυμματισμένο και ξαπλωμένο για να θυμίζει στους ερχόμενους τι έκαναν οι βάρβαροι που πέρασαν από τον τόπο αυτό.
Η «πόρτα» αυτή σε έναν από τους επίγειους παράδεισους του πανέμορφου Πάρνωνα, ήταν μνημείο που προετοίμαζε όποιον έφθανε εκεί για το τι θα συνόδευε την ψυχή του στο διάβα αυτό που επέλεξε .
Πράγματι η περιοχή αυτή μας έχει αγγίξει την καρδιά και συχνά ερχόταν στις φυσιολατρικές μας αναζητήσεις. Στο εξής και να θέλουμε να προσεγγίσουμε την περιοχή από Σίταινα φτάνοντας στον Πλάτανο θα αντικρίζουμε το κακούργημα αυτό, απόρροια μιας ακόμη εγκληματικής ενέργεια σε βάρος της φύσης του ίδιου μας του οίκου.
Απόδειξη της αγάπης μας για τον τόπο αυτό η επαναφορά στο καλοκαιρινό πρόγραμμα του ΕΟΣ Αθηνών, με την αρχηγία του υπογράφοντος και μετά από αίτημα των μελών του Συνδέσμου, η διάσχιση από τη Σίταινα μέσω των φαραγγιών Λούλουγκα και Ζαρμπάνιτσας και κατάληξη στον Πλάτανο την Κυριακή 2 Ιουλίου 2006.
Δείτε τα σάϊτ www.gianniskofinas.com και του ορειβατικού συλλόγου Αρκάδων www.saoo.gr "