Απώλεια γάντζου (νύχι) ...προ δεκαετίας

[caspex]

Μεταξύ 1992 και 1995 κατέβαινα συχνά ένα όμορφο (για μένα) βάραθρακι 45 μέτρων που βρίσκετε στο χωρίο Δαμάστα του νομού Ηρακλείου της Κρήτης (δίπλα στον δρόμο λίγο πριν μπεις στο χωριό). Το βάραθρο αυτό είχε εξερευνηθεί από την ΕΣΕ Κρήτης στην οποία ήμουν μέλος και το όνομά του είναι "Τραχυνόλακκας"

Το βάραθρο είναι ένα μονοκόμματο πηγάδι με λίγο διάκοσμο και ήταν για εμάς τους νέους τότε, ότι είναι η Μονή Αστερίου ή το Γερμανικό σήμερα για τους νέους σπηλαιολόγους στην Αθήνα δηλ. πηγαίναμε αρκετά συχνά.

Σε μια από τις επισκέψεις μου (το 1995) λοιπόν έχασα τον αγαπημένο μου γάντζο (ή νύχι). Το έχασα κατά την ανάβαση (τον άκουσα να πέφτει...) και γύρισα για να τον αναζητήσω αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Μάλιστα εκείνη την εποχή (1995) είχα φτιάξει ένα αυτοσχέδιο φρένο ποδιού (σήμερα στην προθήκη του ΣΕΛΑΣ) και χρησιμοποιούσα μόνο αυτό χωρίς πενταλ (ή ποδολαβή). Ανέβαινα δηλ. με το ένα πόδι (το δεξί) κι έτσι δυσκολεύτηκα να κάνω την αλλαγή κατεύθυνσης ("στον αέρα") (*)

Εκ τοτε έχω χάσει κι έχω βρεί πολλά πράγματα σε σπήλαια (π.χ.έχασα το σφυρί αρματώματος μου στην Καταβόθρα του Σ.Βαρδάκη, στην Κρήτη που το βρήκε ο Ανδρέας Χριστοδούλου δυό - τρια χρόνια μετά και άλλα). Όμως αυτό το γαντζάκι ήταν μοναδικό για μένα. Το είχα αγοράσει από την Γαλλία, είχε το ιδανικό μέγεθος (το μικρό της Cassin) και ένα πολύ όμορφο πορτοκαλί ιμάντακι. Εαν, κάποιος πάει ποτέ προς τα 'κει και εαν ποτέ κατα τύχη το βρει πολύ θα χαρώ να το ξαναχρησιμοποιήσω...

(*) και το Quiz του μήνα!!! Πως είναι δυνατόν να κάνουμε αλλαγή κατεύθυνσης κατά την ανάβαση (δηλ. από ανάβαση σε κατάβαση) χωρίς το ποδοστήριο της χειρολαβής (ζουμάρ) αλλά μόνο με το φρένο (pantin) π.χ. το σκοινάκι του ποδοστηρίου έχει σπάσει.

Υπάρχουν τουλάχιστον τρεις τεχνικές λύσεις. Ποιός θα δοκιμάσει?