Γεγονότα Γοργοποτάμου Άυγουστος 2009

[Γιάννης Μπρομοιράκης]

Θα ήταν φρόνιμο και συνετό “η επιτροπή canyoning της ΣΟΕ” και “η ομάδα διάσωσης του Γοργοποτάμου”, να δώσει αναλυτική αναφορά για το χειρότερο μέχρι σήμερα συμβάν (για τα ελληνικά δεδομένα ) στο χώρο του Canyoning.
Έστω και 20 μέρες μετά.

[Νίκος Χαρίτος]

Γιάννη κατ' αρχήν καλό φθινόπωρο.
Η επιτροπή canyoning έχει σκοπό να δώσει και πόρισμα και σχολιασμό όταν έρθει η ώρα (δηλ πολύ σύντομα).
Προς το παρόν υπάρχουν άλλες προτεραιότητες.
Λόγω γενικότερης σοβαρότητας του θέματος προτιμούμε να μην ανεβάσουμε κάτι αποσπασματικά και άτυπα στο forum αλλοιώς αυτό θα μπορούσε να είχε γίνει από τις 17/8..

Το συμβάν δεν είναι το χειρότερο (δεν υπήρξε ατύχημα) αλλά σίγουρα από τα σοβαρότερα.

[ANTONELA]

Το χειρότερο εως αποτρόπαιο μεχρι τώρα συμβάν ήταν να μπούνε ομάδες σε ασφαλησμένο φαράγγι(Χα) και να έχουν πάρει τις ασφάλειες.Προσωπικά θεωρώ οτι με αυτό θα έπρεπε να ασχοληθεί η επιτροπή canioning γιατί αποτελεί εγκληματική πράξη.Η ευαισθητοποίησή σου μου δινει κίνητρο να επαναφέρω στις μνήμες αυτό το γεγονός, για το οποίο δεν εγινε τιποτα.Ποτέ δεν είναι αργά για μια έρευνα.
Δεν συμφωνείς;

[Νίκος Χαρίτος]

Ευχαριστούμε γιά τις παραινέσεις ως προς το τι θα έπρεπε και τι όχι να κάνει η επιτροπή.

Όπως όλες οι επιτροπές της ομοσπονδίας, έτσι και η επιτροπή canyoning είναι μιά ομάδα δουλειάς αποτελούμενη από άτομα που αφιερώνουν χρόνο ασχολούμενοι από ενδιαφέρον και αφιλοκερδώς εις βάρος του επαγγελματικού και οικογενειακού τους χρόνου.

Κύριος ρόλος της είναι η δημιουργία βάσεων για την οργάνωση του canyoning στην Ελλάδα σε ομοσπονδιακό επίπεδο, αντικείμενο τεράστιο ελλείψει άλλου φορέα canyoning πλην των συλλόγων.
Δεν είναι υποχρέωσή της να παίρνει αμέσως θέση γιά τα πάντα και να εκδίδει άμεσα ανακοινώσεις για κάθε τεκταινόμενο.

Και κάτι τελευταίο.
Όταν μια επιτροπή βγάζει ανακοινώσεις τις προωθεί στους ενδιαφερομένους (συλλόγους κλπ) και πιθανώς τις ανεβάζει στην κεντρική σελίδα του site της ΣΟΕ.
Δεν είναι υποχρεωτική η ανάρτηση στο forum το οποίο είναι μια σελίδα κουβέντας.
Αν κάποιος θέλει να γράψει κάτι στο forum για το (απαράδεκτο) περιστατικό του Γοργοποτάμου ή κάτι επιπλέον για την (εντελώς εγκληματική) αφαίρεση ασφαλειών από το Χα, το forum είναι ανοικτό γιά κάθε είδους σχόλιο μέσα στα πλαίσια των κανόνων λειτουργίας του.

[Γιάννης Μπρομοιράκης]

Ένας μήνας έχει περάσει!

Ωραία όλα αυτά που αναφέρεις στο τελευταίο μήνυμα σου Νίκο, αλλά αναιρούν τελείως το προηγούμενο σου σχόλιο «Η επιτροπή canyoning έχει σκοπό να δώσει και πόρισμα και σχολιασμό όταν έρθει η ώρα (δηλ πολύ σύντομα)». Και κάτι άλλο, μπορεί κάποιος από την επιτροπή να πει ποιές είναι οι προτεραιότητες τις επιτροπής Canyoning; Ειδικά αυτό τον καιρό!

Είναι γεγονός ότι οι εθελοντικές ομάδες των συλλόγων, όπως και οι επιτροπές της ομοσπονδίας, δρουν αφιλοκερδώς και χωρίς καμία υποχρέωση προς τον οποιοδήποτε. Προσωπικά δεν κάνω καμία “παραίνεση”, αλλά ζητώ από τις δύο ομάδες (επιτροπή Canyoning ΣΟΕ και ομάδα διάσωσης του Γοργοποτάμου) να ενημερώσουν και να κάνουν γνωστό το συμβάν. Σημειώνω ακόμα το γεγονός ότι δύο από τα μέλη της τριμελούς επιτροπής (Γιώργος Βλάμης & Βασίλης Μαργαρίτης) είναι και μέλη της 4μελους ομάδας διάσωσης.

Προσωπικά, έμαθα για το γεγονός από ένα κλιμάκιο της θηροφυλακής, από δασοπυροσβέστες και από τον πατέρα της κοπέλας, μέλους της ομάδας των διασωθέντων. Για το τι έγινε από τις 14-8-09 εως τις 16-8-09 όλοι οι υπόλοιποι (διασωθέντες και διασώστες) που έζησαν το γεγονός διατηρούν σιγή ιχθύος.

Λίγες μέρες μετά το γεγονός, από 30-8-09 εως 1-9-09 ομάδα των ΠΟΕΦ και ΧΟΟΛ, μαζί με 6μελή γαλλική ομάδα επισκεφτήκαμε φαράγγια στη περιοχή της Λαμίας. Εκεί συνάντησα τον πατέρα της ********** –**********, που μου μίλησε για το γεγονός. Είπε λοιπόν, για την κόρη του που ήθελε να μπει στο Γοργοπόταμο μαζί με 3 Κρητικούς και μάλιστα ισχυριζόταν ότι ένας από αυτούς είναι “γεννημένος σε σπήλαιο” και “κορυφαίος σπηλαιολόγος” και ότι όλοι στην ομάδα ήταν πολύ καλοί και δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Ο πατέρας της δεν την άφησε να πάει και της αρνήθηκε κατηγορηματικά να κατέβει το φαράγγι! Παρ’όλα αυτά, αφού μάλωσε μαζί του, έφυγε κρυφά και μπήκε στο φαράγγι με την ομάδα της. Την επόμενη μέρα ο **********, αναζητώντας την κόρη του ειδοποιήθηκε από κάποιον άλλο Kρητικό, μέλος της ΕΣΕ τμήμα Κρήτης, για τη θέση της. Ζήτησε, λοιπόν βοήθεια και προσπάθησε να επικοινωνήσει με την ομάδα φωνάζοντας από τα πλάγια τοιχώματα του φαραγγιού. Το Κλιμάκιο της Θηροφυλακής και οι Δασοπυροσβέστες που μας συνάντησαν στο Όρος Οίτη μας ρώτησαν τί κάνουμε στην περιοχή και μόλις τους είπαμε ότι πάμε στο Γοργοπόταμο γέλασαν!!! Και είπαν αυτολεξεί τα παρακάτω: «Μη πάτε να σκοτωθείτε σαν τα 4 “*********” που πήγαν πριν 2 βδομάδες στο Γοργοπόταμο!!». Ρωτάω, «δηλαδή;» Και απαντάει: “4 Kρητικοί, εκ των οποίων 2 ανήλικοι και μία κοπέλα, μπήκαν στο Γοργοπόταμο πριν 2 βδομάδες, ο ένας από τους 4 δεν μπήκε καθόλου, αφού μόλις έφτασε στην είσοδο επέστρεψε πίσω, γιατί φοβήθηκε και κατέβηκε όλο το βουνό με τα πόδια, για να πάει τελικά στην έξοδο και να περιμένει του αλλους 3”. Αυτόν συνάντησαν κυνηγοί ή θηροφύλακες στο δρόμο και έμαθαν για τους υπόλοιπους!

Στη συνέχεια, μας είπαν ότι έμειναν μέσα 3 μέρες και ζήτησαν βοήθεια από τη Θηροφυλακή, τη Πυροσβεστική, τον ΧΟΟΛ και τον Γιώργο Ανδρέου. Κανείς από τους παραπάνω δε μπρορούσε να βοηθήσει ουσιαστικά και ο Γ. Ανδρέου ήταν κάπου μακριά σε διακοπές, οπότε ενεργοποιήθηκε ομάδα που μπορούσε να δώσει βοήθεια (από τους Βλάμη Γιώργο, Αποκρεμιώτη Σούλη, Στέρπη Δήμητρα και Μαργαρίτη Βασίλη) για να απεγκλωβίσουν 3 μέρες μετά τους **********, *************** και *************. Ο λόγος που έμειναν μέσα και δεν μπόρεσαν να συνεχίσουν είναι ότι ο ******** αρνήθηκε να συνεχίσει λόγω της δυσκολίας του φαραγγιού και της ποσότητας του νερού. Έτσι, παρέμειναν σε ασφαλές στεγνό σημείο ακριβώς μετά τον πρώτο 90αρη(2 κομμάτια). Aρχικά, προσπάθησαν να πάρουν οδηγίες τηλεφωνικά από το Γ. Ανδρέου, μιάς και είχαν κινητό μαζί τους, και να κάνουν διαφυγή από πλάγια πλευρά, πράγμα που τελικά δεν κατάφεραν. Οπότε και περίμεναν για την ομάδα που θα τους βοηθούσε! Το γεγονός από ότι έμαθα αργότερα, μεταδόθηκε από τις ειδήσεις στο κανάλι ΕΤ3 και από κάποια τοπικά της Θεσσαλίας! Η ομάδα των εκλωβισμένων αποτελούνταν από το ********* που είχε επισκεφτεί το Γοργοπόταμο μία φορά, το 16χρονο ************ και τη *********** που έφυγε κρυφά από το σπίτι της χωρίς την άδεια του πατέρα της, για να μπει στο φαράγγι! Και φυσικά τον τέταρτο ή την τέταρτη της ομάδας που αποφάσισε να μην μπει ποτέ στο φαράγγι, αγνώστων στοιχείων.

Πρoσωπικά έχω να κάνω τις εξής παρατηρήσεις.

Η ομάδα των τριών, καλώς ή κακώς αποφάσισε να μπει στο Γοργοπόταμο. Με ποιό σκεπτικό πήρε ο αρχηγός (*********************************) ένα ανήλικο παιδί 16 χρονών (***************************************) και ένα κορίτσι (***************************************) 22 χρονών που χρειαζόταν άδεια από τους γονείς της, για να μπει στο φαράγγι; (Το φαράγγι, για όσους μπήκαν φέτος τον Αύγουστο είχε πολύ λίγο νερό, λιγότερο από 60 λίτρα). Οι δυο παραπάνω(************ και *************) είναι βασικοί εκπαιδευτές σπηλαιολογίας και Canyoning στην ΕΣΕ τμήμα Κρήτης.

Γιατί ένα γεγονός διάσωσης

-με καθυστέρηση μεγάλης χρονικής διάρκειας (απεγκλωβισμός μετά από 3x24 ώρες),

-στο σημαντικότερο και δυσκολότερο φαράγγι της Ελλάδας, τον Γοργοπόταμο,

-χωρίς σημαντικές τεχνικές δυσκολίες (όπως η διάσωση σπηλαιολόγων στο Σάρχο, το οποίο πήρε πανελλήνιες διαστάσεις, αν όχι παγκόσμιες)

-χωρίς τραυματισμούς

δεν χαίρει ούτε καν μίας ενημέρωσης ή μιας απλής γνωστοποίησης;

Η περίπτωση του Σάρχου έγινε πρώτη είδηση σε εφημερίδες, ραδιόφωνα και κανάλια. Ενεργοποιήθηκαν ομάδες, κρατικές υπηρεσίες, και εθελοντές. Συζητήθηκε, σχολιάστηκε, δημοσιεύτηκε επανειλλημένως ακόμα και από τους ίδιους του εμπλεκόμενους (προς τιμήν τους) με αναλύσεις και διδάγματα. Στη περίπτωση του Γοργοποτάμου καμία ενημέρωση από κανέναν εμπλεκόμενο, είτε εγκλωβισμένο είτε διασώστη, μόνο σκόρπιες πληροφορίες από άσχετες πηγές και σιωπή. Δίδαγμα δηλαδή Μηδέν!! Ανέφερα στο προηγούμενο μήνυμά μου ότι είναι το χειρότερο γεγονός που έχει γνωρίσει το ελληνικό Canyoning μέχρι σήμερα και επιμένω σε αυτό γιατί είναι λάθος η “προσμέτριση” της σοβαρότητας ενός γεγονότος από το αίμα που χύνεται ή τον αριθμό των νεκρών θυμάτων. Αυτή είναι ελληνικίστικη νοοτροπία και αποδεικνύει πόσο μακριά είμαστε από την ορθή κριτική των πραγμάτων και την αποκόμιση διδαγμάτων.

Θα μπορούσε λοιπόν κανείς να πει ότι μεγάλα και σοβαρά ατυχήματα σε φαράγγια τα τελευταία 5-6 χρόνια είναι αυτά τα 7-8 θανατηφόρα (σε φαράγγια τις Κρήτης (2 νεκροί από πτώσεις βράχων στη Σαμαριά, 2 πνιγμοί στη Σαμαριά, 2 νεκροί από αφυδάτωση στο φαράγγι της Τρυπητής, 1 νεκρός από πτώση στο φαράγγι του Χαυγά-Καβουσίου )) και άλλα που σίγουρα μου διαφεύγουν. Το ατύχημα River trekking στον Λούσιο ποταμό, που πολλοί το παρουσίασαν τότε (κυρίως σε κανάλια και εφημερίδες) ως ατύχημα Canyoning, έγινε σε στενό σημείο του ποταμού που γίνεται φαράγγι. Σοβαρά ατυχήματα σε φαράγγια έχουν γίνει πολλά, αλλά και μικρότερα με σπασμένα πόδια, μικροτραυματισμούς, καθυστερήσεις. Όλα αυτά δεν έχουν όμως σχέση με το πρώτο μου σχόλιο «Θα ήταν φρόνιμο και συνετό “η επιτροπή canyoning της ΣΟΕ” και “η ομάδα διάσωσης του Γοργοποτάμου”, να δώσει αναλυτική αναφορά για το χειρότερο μέχρι σήμερα συμβάν (για τα ελληνικά δεδομένα ) στο χώρο του Canyoning.». Στο Γοργοπόταμο δεν είχαμε κανένα τραυματισμό και κανένα πρόβλημα υγείας στους διασωθέντες μετά τον απεγκλωβισμό τους, όπως ακριβώς και στο Σάρχο. Το γεγονός του Γοργοποτάμου θήγει το Canyoning, το βρεφικό Ελληνικό Canyoning, που κάνει δειλά δειλά βήματα προς τα μπροστά, μέσα σε ένα κλίμα δύσκολο. Η δραστηριότητα αυτή σιγά σιγά πάει μπροστά με κανονισμούς, επιτροπές, συναντήσεις, ομοσπονδίες, Γάλλους εκπαιδευτές, συλλόγους, δημοσιεύσεις, φόρουμ και γενικότερα αύξηση των ανθρώπων που αγαπούν τα φαράγγια. Το Canyoning θίγεται από την απερισκεψία και την μη-σοβαρότητα, τη λογοκρισία και την απόκρυψη. Σίγουρα ο καθένας είναι ελεύθερος και μπορεί να γράφει ή να μη γράφει τίποτα. Μπορεί να υπογράφει ως moniteur στα όμορφα και τα φαντακτερά και να σιωπά στα άσχημα. Όπως και το μήνυμα αυτό μπορεί να εξαφανιστεί μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα.

[Το παραπάνω μήνυμα παραβαίνει τους κανόνες και τους όρους χρήσης του φόρουμ της Σπηλαιολογικής Ομοσπονδίας Ελλάδος. Για το λόγο αυτό έχουν σβηστεί προσωπικά στοιχεία ορισμένων ατόμων που μπορεί να θιχτούν από το παραπάνω μήνυμα. Ευελπιστώ οτι ο κύριος Μπρομοιράκης δεν είχε δώσει μεγάλη προσοχή στους όρους χρήσης και ότι το παραπάνω μήνυμα γράφτηκε χωρίς δόλο και σκοπό άλλον, πέρα από αυτόν της ενημέρωσης προς εμάς. Ελπίζω στο μέλλον να μην παρουσιαστούν όμοια προβλήματα και παρεξηγήσεις. Για τυχών παράπονα όσο αφορά την απόφασή μου αυτή παρακαλώ να επικοινωνήσετε είτε με προσωπικό μήνυμα είτε με εμαιλ στο web@fhs.gr

Νικόλας Βολάκος
Μέλος της Επιτροπής Διαδυκτιακής Προβολής]

[MALAMA KATERINA]

Αυτά που γράφεις Γιάννη είναι αρκετά σοβαρά και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να "εξαφανιστεί" το μήνυμα.

Κατερίνα Μαλαμά
Γ. Γραμματέας ΣΟΕ

[Nikos Mitsakis]

Κε Γιάννη Μπρομοιράκη,
Θα συμφωνήσω μαζί σας στο ότι τα συμβάντα θα πρέπει να βγαίνουν στην επιφάνεια και να αναλύονται διεξοδικά προς αποφυγή μελλοντικών επαναλήψεων.
Ταυτόχρονα όμως θα διαφωνήσω για τον τρόπο που θέλετε να τα γνωστοποιήσετε, για τους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιήτε και το σημαντικότερο, της χρήσης προσωπικών δεδομένων ανηλίκων που κάνετε, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Θα παρακαλούσα λοιπόν, να είμαστε ποιο προσεκτιικοί όταν εκφραζόμαστε δημοσίως.
Το ΔΣ, μαζί με την Επιτροπή Κατάβασης Φαραγγιών της Σ.Ο.Ε. εξετάζει το παρόν συμβάν.
Νίκος Μητσάκης
Πρόεδρος ΔΣ ης Σ.Ο.Ε.

[mamouni]

Μερικές παρατηρήσεις:

- Η καθυστέρηση στην ενημέρωση σίγουρα δίνει κίνητρα για "άνθηση" κουτσομπολιού και παραπληροφόρησης, αλλά καλό είναι να προέχει η σοβαρότητα και η ψυχραιμία (ειδικά σε σημαντικά ζητήματα).

- Το να πάρει ένα γεγονός μεγάλες διαστάσεις μπορεί να λειτουργήσει είτε θετικά (τονίζοντας την αρτιότητα και αποτελεσματικότητα της "Φαραγγοδιάσωσης" στην Ελλάδα) είτε αρνητικά (όσοι έκαναν αυτή την τόσο σοβαρή απερισκεψία δεν παύουν να είναι μέλη συλλόγων)

- Ένας άνθρωπος 22 ετών δεν χρειάζεται την έγκριση των γονιών του για να κάνει κάτι και δεν καταλαβαίνω το λόγο που τονίζεται τόσο έντονα στο παραπάνω κείμενο.

- Σαφώς ο υπεύθυνος της ομάδας κατάβασης είναι υπόλογος για πολλές από τις αποφάσεις που πήρε. Τουλάχιστον όμως, όταν πια έγινε εμφανές ότι δεν θα μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις του φαραγγιού, αποφάσισαν να μη προχωρήσουν!

- Τέλος θα ήθελα να ρωτήσω: Εξαφανίζονται μηνύματα από το φόρουμ της Ομοσπονδίας? Έχει συμβεί αυτό ποτέ ή γράφεται για λόγους εντυπωσιασμού?

[ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ]

Γιάννη καλησπέρα,

Τελικά βλέπω τα «κακά νέα» κυκλοφορούν από μόνα τους.

Σου απαντώ, ως Βασίλης και χωρίς καμία άλλη ιδιότητα, ενώ με την πρώτη ευκαιρία η επιτροπή θα πάρει θέση για το εν λόγω θέμα.

Σου απαντώ, πιστεύοντας ότι αυτό, θα ικανοποιήσει την «περιέργειά» σου, και χωρίς να είμαι υποχρεωμένος ως μέλος της ομάδα «διάσωσης» να το κάνω όπως αναφέρεις. Παρακάτω αναφέρω και τους λόγους.

Θεωρώ ότι από πραγματικά περιστατικά, μπορούμε να βγάλουμε πολύτιμα συμπεράσματα, και μακάρι ικανά άτομα να τα αξιοποιήσουν στο μέλλον.

Από εκεί και πέρα όμως, οι βάσεις για την οργάνωση της διάσωσης σε φαράγγια μπορούν να προέλθουν μέσα από εκπαίδευση και ασκήσεις με σταθερές συνθήκες, και όχι στα πρώτα βήματα τουλάχιστον περιμένοντας πραγματικά περιστατικά. Αυτή είναι άλλωστε και η συνήθης πρακτική σε όλο τον κόσμο. Τα λέω δε αυτά, γιατί γνωρίζεις, πόσες ασκήσεις έχουν γίνει στο παρελθόν οργανωμένες από σύλλογο της ομοσπονδίας, ποιοι έχουν κληθεί να συμμετέχουν, ποιοι έχουν πάρει μέρος, ποιοι έχουν αναλάβει ρόλους ευθύνης, ποιοι έχουν συμμετάσχει στις αξιολογήσεις αυτών, ποιοι έχουν μελετήσει τα πορίσματα ώστε να συμβάλουν στη δημιουργία γνώσης, σχεδίων δράσης, διαδικασιών, και ότι άλλο η «διάσωση σε φαράγγια» θα απαιτούσε.

Αντί λοιπόν να συμμετάσχουμε σε όλα τα παραπάνω, και να συμβάλλουμε στην διαμόρφωση και στην ανάπτυξη ενός τέτοιου συστήματος, «καιγόμαστε» να «μάθουμε» μέσα από λεπτομέρειες ενός περιστατικού. Πράγμα, που εμένα προσωπικά με οδηγεί στην αναζήτηση άλλων κινήτρων, και όχι αυτών που αποσκοπούν στη γνώση.

Προσοχή, δε λέω ότι δεν είναι χρήσιμη η ανάλυση του συγκεκριμένου ή οποιουδήποτε άλλου πραγματικού περιστατικού, αλλά μακάρι να υπήρχε το ανάλογο ενδιαφέρον και η ενεργή συμμετοχή και για τις ασκήσεις, τις εκπαιδεύσεις, και λοιπές εκδηλώσεις.

Όπως ήδη παραθέτεις στην αναφορά σου, τα γεγονότα είναι περίπου αυτά που καταγράφεις.

Μια 4μελής ομάδα επιχείρησε την Παρασκευή 14/08/2009 την κατάβαση του φαραγγιού του Γοργοποτάμου. Ένας εξ αυτών στα πρώτα μέτρα του φαραγγιού, αποφάσισε να εγκαταλείψει, όπου με την υποστήριξη της ομάδας διαφεύγει από την κοίτη του φαραγγιού (καθυστερώντας την κατάβασή της). Οι υπόλοιποι 3 αποφασίζουν να συνεχίσουν την κατάβαση μεταφέροντας και τον σάκο του τέταρτου ατόμου καθώς το σκοινί και τα εφόδια που περιείχε ήταν απαραίτητα. Η ομάδα αργά το απόγευμα βρίσκεται στο σημείο που περιγράφεις, μετά την 17μετρη κατάβαση που υπάρχει μετά τον μεγάλο καταρράκτη όπου και αποφασίζει να διανυκτερεύσει. Την επόμενη ημέρα η ομάδα αποφασίζει αντί να συνεχίσει την κατάβαση, να προβεί σε αναζήτηση διαφυγής από άνοιγμα που υπάρχει στην δεξιά κοίτη. Μετά από 6 ώρες σχεδόν, άκαρπων προσπαθειών, η ομάδα καλεί σε βοήθεια μέσω κινητού τηλεφώνου. Η ώρα είναι αργά το απόγευμα του Σαββάτου. Οι πληροφορίες που σημειώνονται από τον Γ. Βλάμη, υπεύθυνο της επικοινωνίας με την ομάδα, είναι για το σημείο που βρίσκονται, και την κατάσταση των μελών της ομάδας η οποία βρίσκεται σε ασφαλές σημείο, με μικρά αποθέματα σε φαγητό, αλλά επαρκές νερό, χωρίς τραυματισμούς, ή άλλες ανάγκες. Η ομάδα μετά από τηλεφωνική ενθάρρυνση και ψυχολογική υποστήριξη, αναφέρει ότι είναι έτοιμη την επόμενη ημέρα να ολοκληρώσει τη κατάβασή της. Αντ' αυτού προτείνεται από τον Γ. Βλάμη η αναμονή εωσότου δεύτερη ομάδα υποστηρίξει τη κατάβαση. Αυτό τελικά από κοινού συμφωνείται στις 20:00, ενώ η ομάδα βρίσκει καταφύγιο σε σπηλιά στη δεξιά όχθη.

Άμεσα συγκροτείται η ομάδα υποστήριξης. Στις 22:00 ήδη ο Σούλης βρίσκεται στο χωριό του Γοργοποτάμου, όπου μαζί με οικείους των μελών της πρώτης ομάδας συντονίζει τη προμήθεια τροφίμων. Κατά τη διάρκεια της νύχτας και οι υπόλοιποι, από την Αθήνα, βρίσκονται στη περιοχή, όπου οργανώνουν τη κατάβαση τους. Με το πρώτο πρωινό φως, η τετραμελής ομάδα υποστήριξης ξεκινάει τη κατάβαση, όπου και προσεγγίζει την πρώτη ομάδα κατά τις 09:30. Παρέχονται τρόφιμα, και συνεχίζουν από κοινού την κατάβαση, η οποία ολοκληρώνεται το απόγευμα χωρίς απρόοπτα. Στο διάστημα που είχε μεσολαβήσει η πρώτη ομάδα έχει ξεκουραστεί, και με ανεβασμένο το ηθικό, ανταποκρίθηκε με πολύ καλούς ρυθμούς στη κατάβαση.

Αυτά εν ολίγοις, είναι τα «γεγονότα του Γοργοποτάμου».

Από εκεί και πέρα Γιάννη, και χωρίς να μειώνω το περιστατικό, δε το θεωρώ περιστατικό διάσωσης. Ούτε καν περιστατικό απεγκλωβισμού, αφού η ομάδα δεν είχε κολλήσει, αλλά ήταν διατεθειμένοι να συνεχίσουν. Λόγω της μικρής εμπειρίας που διαθέτουν, και την ταλαιπωρίας που είχαν υποστεί από τις προηγούμενες ημέρες, κρίναμε σκόπιμο, φιλικά να βοηθήσουμε.

Όπως γνωρίζεις στην ΣΟΕ, δεν υπάρχει ακόμα δυστυχώς άρτια οργανωμένος «μηχανισμός φαραγγο-διάσωσης», αν και ολοένα περισσότερα άτομα ασχολούνται με το Canyoning. Τα εκπαιδευμένα άτομα σε τεχνικές διάσωσης σε Canyoning, υπό την οργάνωση των αρμοδίων επιτροπών θα πρέπει να υποστηρίξουν ένα τέτοιο θεσμό. (Ως μέλος της επιτροπής Canyoning, αναφέρω, ότι έχει συζητηθεί ήδη αυτό το κενό στο χώρο, και έχουν ήδη γίνει προσπάθειες προς την κάλυψη αυτού. Θεωρώ ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα θα υπάρξουν και οι πρώτες ενέργειες από πλευρά επιτροπής, ώστε να αξιοποιηθούν τα υφιστάμενα εκπαιδευμένα στελέχη και να δημιουργηθούν νέα). Έως τότε, αποτελεί συνήθη πρακτική κάθε συνετή ομάδα, πριν μπει σε τεχνικό φαράγγι να ενημερώνει κάποιον οικείο της, που εμπιστεύεται ή θεωρεί ότι μπορεί να βοηθήσει σε περίπτωση απρόοπτου του εγχειρήματος της. Ο κάθε ένας σε περιπτώσεις τέτοιες, καλεί και παίρνει πληροφορίες από άτομα που συνεργάζεται, που γνωρίζει και που εμπιστεύεται.

Σχετικά με την ομάδα, λοιπόν «απεγκλωβισμού ή υποστήριξης» πουθενά δε παρουσιάστηκε, σαν επίσημη ομάδα απεσταλμένη από την ομοσπονδία ή οτιδήποτε άλλο. Η ομάδα, επιχείρησε από μόνη της, δεν κλήθηκε από κανέναν επίσημο φορέα, και δεν είναι κανένα μέλος της, υποχρεωμένο να αναφέρει οτιδήποτε για το περιστατικό, να εκθειάσει ή να διατυμπανίσει τα κατορθώματα του. Το ότι η ομάδα τήρησε «σιγή ιχθύος» δεν αντιλαμβάνομαι που είναι κατακριτέο, ενώ πιστεύω ότι οποιοσδήποτε στη θέση μας το ίδιο θα έπραττε. Όταν κάποια ομάδα ασφαλίζει ένα φαράγγι, είναι υποχρεωμένη, να το δηλώνει? Επειδή το θέλει και μόνο μπορεί να προβεί σε κάποια δημοσίευση.

Επιπροσθέτως η ομάδα υποστήριξης έδρασε άμεσα, όταν από κοινού αποφασίστηκε αυτή η εξέλιξη, και στις ώρες που αναφέρονται στη περιγραφή έφτασε στο σημείο συνάντησης. Συνεπώς δε καταλαβαίνω γιατί γίνεται λόγος για 3 ήμερες καθυστέρηση στην επιχειρησιακή ετοιμότητα? Μακάρι σε κάθε περιστατικό, εθελοντές ή μη να μπορούν να βρίσκονται σε μια ώρα στο χωριό του Γοργοποτάμου, όπως ο Σούλης, ή σε 4 ώρες εξοπλισμένοι και έτοιμοι στη Λαμία. Εθελοντές που μεταφέρθηκαν με 3 αυτοκίνητα, καλύπτοντας από μόνοι τους τις βενζίνες τους. Εθελοντές, ικανοί, που ανταποκρίθηκαν με αυτό τον τρόπο ακόμα και το Σάββατο το βράδυ του δεκαπενταύγουστου.

Όσο για την επιτροπή Canyoning, δεν δέχτηκε κάποια επίσημη κλήση. Τυγχάνοντας, όπως αναφέρεις 2 από τα 3 μέλη της να βρίσκονται στο περιστατικό, μετέφεραν τις παραστάσεις, και σαφώς θα συζητηθεί και θα υπάρξη συγκεκριμένη θέση.

Από εκεί και πέρα, αν θέλεις τη προσωπική μου άποψη, για την ουσία του περιστατικού, θεωρώ, ότι προήλθε από υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων της ομάδας, και λήψη λανθασμένων αποφάσεων. Λάθη που συμβαίνουν ακόμα συχνά, και που τις περισσότερες ευτυχώς φορές δεν έχουν τις χειρότερες των επιπτώσεων.

Φιλικά,
Βασίλης, διαθέσιμος για όποια συζήτηση ή ανάλυση. Το τηλέφωνο μου το έχεις....

[Savas Paragamian]

Γεια σας είμαι ο Σάββας Παραγκαμιάν (ο ανήλικος)

Τα γεγονότα είναι όπως τα περιγράφει ο Βασίλης Μαργαρίτης. Δυστυχώς μπήκαμε στο φαράγγι υπερεκτιμώντας τις δυνάμεις μας και υποτιμώντας το φαράγγι.

Ζητώ συγγνώμη από τους Σούλη Αποκρεμιώτη, Γιώργο Βλάμη, Βασίλη Μαργαρίτη και Δήμητρα Στέρπη για την ταλαιπωρία και την αλλαγή του προγράμματός τους εξαιτίας δικών μας λαθών. Τους ευχαριστώ πάρα πολύ για την βοήθειά τους, την οποία έδωσαν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν! Το ήθος, η δεοντολογία και η αλληλεγγύη τους είναι ένα σημαντικό μάθημα για μένα.

Για άλλη μια φορά τους ευχαριστώ πάρα πολύ, αυτή τους η στάση αποτελεί πρότυπο για μένα και να ξέρουν ότι μου άφησαν χρέος, χρέος για να κάνω το ίδιο σε εκείνους και σε όποιον επόμενο χρειαστεί.

Επίσης ευχαριστώ το φίλο και δάσκαλό μου Γιάννη Σκοντινάκη για τον πολύ καλό συντονισμό των γεγονότων. Ο Γιάννης ήταν αυτός με το οποίο επικοινωνούσαμε για ότι συνέβαινε και εκείνος αντίστοιχα ενημέρωνε όλους τους υπολοίπους. Ακόμα, ευχαριστώ τον Γιώργο Ανδρέου για το ενδιαφέρον και την υποστήριξή του όσο εμείς βρισκόμασταν στο φαράγγι.

ΥΣ Είμαι στη διάθεση της επιτροπής για οποιαδήποτε πληροφορία χρειαστεί για το συμβάν.

[dim.kar]

Θερμά συγχαρητήρια Σάββα.

Αν και ανήλικος αποδεικνύεις πως έχεις κότσια που αρκετοί ενήλικες δεν διαθέτουν.

Αυτή ακριβώς είναι αντιμετώπιση: κάναμε αυτό το λάθος, τα γεγονότα ήταν αυτά κι αυτά και το θέμα λήγει εδώ. Από δω και πέρα η κοινότητα χωρίς κανένα ίχνος υποτίμησης οποιουδήποτε βγάζει τα συμπεράσματα της ώστε το όλο "συμβάν" απλά να μην ξανασυμβεί σε κανέναν!

Προς το παρόν εγώ προσωπικά συγκρατώ μια μόνο πρόταση:

Δυστυχώς μπήκαμε στο φαράγγι υπερεκτιμώντας τις δυνάμεις μας και υποτιμώντας το φαράγγι.

Σάββα δεν σε ξέρω και δεν με ξέρεις αλλά θα χαρώ πολύ να κάνουμε μαζί κάποιο φαράγγι. Αποδυκνύεις πως η ωριμότητα δεν έρχεται με την βιολογική ηλικία. Και πάλι μπράβο σου!!!

Τα υπόλοιπα "τεχνικά" εν καιρώ μετά την έκθεση της επιτροπής.

Δημήτρης

[jbg]

αυτή τους η στάση αποτελεί πρότυπο για μένα και να ξέρουν ότι μου άφησαν χρέος, χρέος για να κάνω το ίδιο σε εκείνους και σε όποιον επόμενο χρειαστεί.

ουτε εγω σε γνωριζω Σαββα μου, δεν κανω καν φαραγγια, αλλά πρεπει να σε συγχαρω γιατι εμαθες αυτο που επρεπε να μαθεις: την ανταποδωση αυτων που λαμβανουμε και μαθαινουμε.

μπραβο!


ΥΓ. ου μαθείν δει τους μυστας, αλλά παθείν και διατεθειναι - Αριστοτελης

[T4NG0]

Καλησπέρα σε όλες και όλους,

Ορισμένα μηνύματα τα οποία δεν έχουν σχέση όσο αφορά το τί έγινε στον Γοργοπόταμο έχουν μεταφερθεί στις Αντιλογίες και συγκεκριμένα:

viewtopic.php?t=1880

Για την επιτροπή διαδικτυακής προβολής

Νικόλας Βολάκος

[angelobike]

Μιας και είμαστε στην Ελλάδα και όλοι έχουμε τουλάχιστον μία άποψη, ας μου επιτραπεί να πω και γω τα δικά μου. Θα συμφωνήσω με το Γιάννη ότι είναι ένα σημαντικό συμβάν για το χώρο του canyoning και γενικά των υπαιθρίων δραστηριοτήτων, αλλά δεν συμφωνώ με το χαρακτηρισμό "χειρότερο". Γιατί είναι το χειρότερο;

Οταν έχουμε ενα συμβαν, στο οποίο έχουν γίνει σωρεία λαθών μεν, αλλά δεν έχει τραγική κατάληξη δε, δύο πράγματα μπορουν να ειπωθούν. Το ένα είναι ότι εκ των υστέρων αναγνωρίσαμε τα λάθη που έγιναν, οπότε εχουμε αυτό που λέμε δια βίου μάθησης για αυτόν που το έζησε ή απόκτηση εμπειρίας (για αυτόν ή και για άλλους) ή δεν καταλάβαμε τίποτα από αυτό που παραλίγο να παθαίναμε, οπότε μιλάμε για πλήρη άγνοια. Τρσγική κατάληξη εδώ δεν είχαμε, το αντίθετο μάλιστα. Και από ότι φαίνεται από το post του Σάββα, μάλλον εχουμε μια πολύ θετική επιρροή.
Ουσιαστικά και το μόνο "μεμπτό" στο γεγονός είναι ότι ο επικεφαλής πήρε μαζί του έναν ανήλικο και έναν άπειρο (το ότι δεν είχε αδεια η κοπέλα από το μπαμπά της απασχολεί την ίδια και μόνο). Το γεγονός ότι υπερεκτίμησε τις ικανότητες της ομάδας είναι υπό κρίση και συζήτηση, αλλά ως εκεί και μόνο για την εξαγωγή εμπειριών για το μελλον.

Επίσης δεν βλέπω και κανένα λόγο γιατί η επιτροπή της ΣΟΕ πρέπει να βγάλει κάποιο ανακοινωθέν ή να πάρει θέση για το συμβάν. Τότε να πάρει θέση και για άλλα περιστατικά τα οποία έχουν γίνει και μάλιστα από ανθρώπους που έχουν πάρει χρήματα για να βαλουν κάποιους σε φαράγγι*. Το συμβαν δεν έγινε ούτε σε καποια σχολή, ούτε και σε κάποια εκδήλωση της ομοσπονδίας, αλλά έγινε στα ιδιωτικά πλαίσια που ο καθένας είναι ελέυθερος να πράτει.
Σκεψου το περιστατικό σε αναλογία με άλλα αθλήματα βουνού, πχ ορειβασία. Μία ομάδα χάνεται στο βουνό και μετά από 3 μέρες ένας βοσκός τους βρίσκει και τους δέιχνει το δρόμο και γυρνάνε σπίτι τους. Τότε ποια η θέση της Ομοσπονδίας; Α. Εκδίδει ανακοινωθεν για να μην ανεβει κανενας στο βουνό αν δεν έχει υπογραψει δήλωση ότι δεν θα χαθεί. Β. Εκπαιδεύει περισσότερους βοσκούς; Γ. Φτιάχνει αστυνομία βουνού που να συλλαμβάνει τους άσχετους ή Δ. Προσπαθεί να κανει ότι μπορεί μακροπρόθεσμα, πχ μέσα από σχολές κλπ να εκπαιδεύσει τον κόσμο?
(Φυσικά είμαι και κάθετα αντίθετος να σβηστεί το post. Και κακώς σβήστηκαν και τα ονόματα. Μόνο του ανήλικου το όνομα έπρεπε να σβηστεί. )




* Για να νην παρεξηγηθώ αναφέρομαι στον εαυτό μου, όταν το 1997 σε μία πληρωμένη εκδρομή στη Γκούρα, ενα μέλος της ομάδας στραμπούληξε το πόδι του και όλη σχεδόν η ομάδα αναγκάστηκε να διανυκτερύσει στο φαράγγι.